به گزارش مجله خبری نگار، جمشید شارمهد آنقدر به پوشش امنیتی خود در آمریکا مطمئن بود که میگفت جای من در طبقه ششم FBI آمریکاست و هرگز کسی نمیتواند به او نزدیک شود. این توهم خیلی زود از بین رفت. مرداد ماه سال ۹۹ بود که جمشید شارمهد درمقابل دیدگان حیرتزده سرویسهای اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل توسط سربازان گمنام امام زمان (عج) دستگیر شد. اسفندماه سال ۱۴۰۱ قوه قضائیه اعلام کرد دادگاه حکم بدوی خود در پرونده جمشید شارمهد را صادر کرده و براساس آن، سرکرده گروهک تروریستی «تندر» به اعدام محکوم شده است. نهایتا نیز روز دوشنبه ۷ آبان ماه سال ۱۴۰۳ مرکز رسانه قوه قضائیه در خبری اعلام کرد پس از طی روال قانونی و تأیید نهایی رای دادگاه در دیوان عالی کشور، حکم جمشید شارمهد سرکرده گروهک تروریستی تندر صبح دوشنبه به اجرا درآمد.
این اقدام ایران به مذاق هدایتگران غربی گروهکهای تروریستی منطقه خوش نیامد، به همین دلیل نیز بلافاصله وزارت خارجه آلمان اعلام کرد در اعتراض به اعدام جمشید شارمهد، زندانی ایرانی آلمانی، سفیر خود را به برلین فرا خوانده است. وزارت خارجه آلمان همچنین در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که در اعتراض به این اقدام، آلمان کاردار جمهوری اسلامی ایران را احضار کرده است. این اقدام سفارت آلمان را میتوان در چهارچوب رویکرد تقابلی با ایران تقسیمبندی کرد. رویکردی که بهویژه در یک سال گذشته همراستا با اقدامات وحشیانه رژیمصهیونیستی علیه مردم منطقه تشدید شده است. در ادامه ضمن مرور برخی از اقدامات خصمانه و ضدایرانی آلمان در یک سال اخیر که پرده از همدستی این کشور با رژیمصهیونیستی علیه ایران برمیدارد، اقدامات گروهک تروریستی تحت امر شارمهد نیز بررسی شده تا شدت تقابل دولت آلمان با مردم ایران بهتر درک شود.
جمشید شارمهد، زاده ۱۳۳۴ در ایران و دارای تابعیت آلمان و اقامت در ایالات متحده، از اعضای اصلی انجمن پادشاهی و رهبر گروه تروریستی «تندر» بود که از خاک آمریکا عملیات خرابکارانه و مسلحانه متعددی را در ایران سازماندهی میکرد. این گروه بهواسطه هدایتهای او به اقدامات خشونتباری دست زد که درنتیجه آنها آسیبهای جدی به مردم و اماکن عمومی وارد شد. از شاخصترین اقدامات تروریستی تحت هدایت شارمهد، میتوان به انفجار سال ۱۳۸۷ در حسینیه سیدالشهدای (ع) شیراز اشاره کرد که در این حادثه ۱۴ نفر جان باختند و بیش از ۳۰۰ نفر دیگر دچار جراحت شدند. اما این تنها آغاز فعالیتهای گروه تندر بود. طبق مدارک موجود، پس از این حادثه، این گروه به فرمان شارمهد به طراحی و اجرای جنایات دیگری نیز پرداخت که به دلایلی یا ناکام ماند یا بهطور کامل اجرا نشد و به اهداف تروریستی خود دست نیافت. در دادگاه وی، فهرست کاملی از اتهامات و فعالیتهای تروریستی به او نسبت داده شد. ازجمله اتهامات اصلی «افساد فیالارض از طریق هدایت و رهبری گروه تروریستی تندر» بود که نشاندهنده نقش فعال او در طراحی و رهبری حملات تروریستی مختلف است. از دیگر اقدامات او میتوان به بمبگذاری در حسینیه شیراز در ۲۴ فروردین ۱۳۸۷، تلاش برای انفجار در دهانه تونل سد سیوند شیراز و همچنین برنامهریزی برای ترور مقامات دولتی اشاره کرد.
برخی دیگر از اتهامات وی شامل طراحی و ساخت بمبهایی برای حمله به حوزه علمیه آیتالله گلپایگانی در قم، ایجاد آتشسوزی در هتل جهان تهران و بمبگذاری در کفشداری حرم امامخمینی (ره) است. اقدامات تخریبی دیگری نیز توسط وی هدایت شده بود، ازجمله انفجار دکل صداوسیمای شیراز، بمب صوتی در پالایشگاه آبدانان ایلام و آتشسوزی در پالایشگاه شاهرود. اتهامات او شامل همکاری و ارتباط با افسران اطلاعاتی کشورهای متخاصم مانند آمریکا و رژیمصهیونیستی بود که بهواسطه آن، اطلاعات طبقهبندیشدهای در زمینه موشکی سپاه پاسداران را افشا کرده و برای تأمین مالی این اقدامات، بیش از ۳۰ هزار دلار دریافت کرده بود.
شارمهد همچنین به طراحی و برنامهریزی بهقصد ترور یکی از مقامات محلی شهرستان مریوان، برنامهریزی انفجار در مکانهای متعددی ازجمله لولههای نفت بندر گناوه، سرکنسولگری روسیه در رشت، مصلی رشت در زمان برگزاری نمازجمعه و حتی حوزه علمیه و اماکن مذهبی دیگری مانند حرم حضرت معصومه (س) و حرم عبدالعظیم حسنی در شهرری متهم شده است. اتهامات علیه او برنامهریزی برای اقدامات تخریبی در دانشگاهها، سرویسهای حملونقل نیروهای سپاه و بسیج و حتی طرح ترور برخی از مسئولان محلی را نیز شامل میشود. درمجموع، اتهامات گسترده وی شامل طراحی و اجرای بیش از ۳۰ اقدام تروریستی و خرابکارانه در نقاط مختلف کشور بوده است.
در ماجراهای سال ۱۴۰۱ آلمان به نسبت ۲ شریک اروپایی خود اقدامات ضدایرانی کمتری را علیه ایران انجام داد. در مصاحبه سیداسماعیل خطیب با پایگاه حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب نیز نقش سایر بازیگران مورد تأکید قرار گرفته بود. البته این امر دامن آلمان را مبرا نمیکند. مقامات این کشور بارها با طرح اظهاراتی مداخلهجویانه حمایت خود از بحرانآفرینی در ایران را علنی کرده و همگام با ۲ شریک دیگر اروپایی خود علیه ایران بیانیه صادر میکردند. در یک سال اخیر و با شدت گرفتن تنش میان کشورهای جبهه مقاومت با رژیمصهیونیستی، آلمان نیز در راستای حمایت از اسرائیل اقدامات ضدایرانی بیشتری را در دستورکار قرار داده است. نقطه تشدید نزاع با ایران را میتوان آذرماه سال ۱۴۰۲ یعنی چند روز بعد از عملیات ۷ اکتبر دانست. در این ماه وزارت امور خارجه آلمان در پی ادعای یک دادگاه منطقهای این کشور علیه ایران درباره تلاش یک فرد برای حمله به یک کنیسه، کاردار ایران را احضار کرد.
این وزارتخانه مدعی شد: «طبق حکم دادگاه عالی منطقهای دوسلدورف، حمله برنامهریزیشده به کنیسهای در بوخوم در نوامبر ۲۰۲۲ به یک سازمان دولتی ایران مرتبط بود. در همان روز، دادگاه عالی منطقهای دوسلدورف یک مرد ایرانی-آلمانی را به دلیل تلاش برای آتشزدن یک کنیسه به ۲ سال و ۹ ماه حبس محکوم کرده بود. در پی این اقدامات «هانس اودو موتسل» سفیر برلین در تهران یک روز بعد توسط مدیرکل غرب اروپای وزارت امور خارجه ایران احضار و مراتب اعتراض جمهوری اسلامی ایران به او ابلاغ شد. همچنین پس از پرتاب ماهواره ثریا در دی ماه ۱۴۰۲ تروئیکای اروپایی در بیانیهای مشترک این اقدام علمی ایران را محکوم کردند و این اقدام را با اتهامی واهی اینگونه توجیه کردند: «ما پرتاب ماهواره توسط ایران را محکوم میکنیم؛ زیرا ماهوارهبر آن از فناوریهای ضروری برای ساخت سامانه موشکهای بالستیک دوربرد استفاده میکند.»
دولت آلمان که در یک سال گذشته اقدام علیه مراکز اسلامی در این کشور را تشدید کرده، اعلام کرد فعالیتهای مرکز اسلامی «السلام» در براندنبورگ را با ادعای ارتباط با حماس ممنوع اعلام کرده است. وزارت امور داخلی ایالت براندنبورگ در این باره اعلام کرد پلیس فدرال اماکن متعلق به این مرکز اسلامی و خانههای مرتبط با اعضای این مرکز در براندنبورگ و برلین را تفتیش کرده است. این اقدام پلیس آلمان باعث شد قوه قضائیه نیز واکنش نشان داده و حکم تعطیلی مرکز گوته که به بهانه آموزش زبان آلمانی به پلی برای نفوذ فرهنگی و جذب سمپات در ایران تبدیل شده بود را صادر کند.
پس از عملیات وعده صادق ۱ که در واکنش به هدف قرار گرفتن کنسولگری ایران توسط رژیمصهیونیستی انجام شده بود وزارت خارجه آلمان سفیر ایران در برلین را احضار کرد. این تنها اقدام حمایتی آلمان در زمان عملیات وعده صادق ۲ نبود. در این عملیات هواپیماهای این کشور نیز برای بالا بردن قدرت پدافندی اسرائیل وارد کارزار شده بودند. این موضوع واکنش فرمانده سپاه قدس را نیز برانگیخت. سردار قاآنی در واکنش به این همدستی نظامی با اسرائیل گفت: «فرانسه و آلمان و انگلیس که شب عملیات وعده صادق هواپیما آوردند فکر نکنند همهچیز تمام شد رفت؛ حساب آنها سرجای خودش است، همه جنایتکارهایی که در این جنگ بودند، همه اقداماتی که کردند به حسابشان میرود.»
پس از ترور اسماعیل هنیه در تهران پآنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان بدون محکوم کردن اقدام نظامی اسرائیل در تهران که نقض فاحش قوانین بینالمللی بود خواستار خویشتنداری حداکثری ایران برای جلوگیری از تشدید تنشها شد. تنها چند روز بعد از این اقدامات رژیمصهیونیستی دامنه تنش را به ضاحیه بیروت کشاند تا نشان دهد راه ساکت کردن این رژیم هرچه باشد، خویشتنداری تجویزی توسط غربیها نیست. رویکرد حمایتی آلمان پس از عملیات وعده صادق ۲ نیز تکرار شد تا حدی که این کشور در واکنش به اقدام مشروع ایران، رئیس نمایندگی ایران در این کشور را احضار کرد. در پی اقدام غیرقابل قبول آلمان و اتریش در احضار رؤسای نمایندگیهای ایران، در اعتراض به پاسخ مشروع، مسئولانه و مؤثر کشورمان در تنبیه رژیم متجاوز صهیونیستی، سفیر آلمان و سفیر اتریش به طور جداگانه به وزارت امور خارجه احضار شدند.
تروئیکای اروپایی که ازجمله مهمترین صادرکنندگان سلاح به اسرائیل بوده و در به آشوب کشیدن منطقه سهم دارند، بارها ادعای واهی صادرات موشک و پهپاد توسط ایران به روسیه را تکرار کرده و نهایتا به همین بهانه در بیانیهای اعلام کردند تحریمهایی علیه شرکت هواپیمایی ایرانایر وضع خواهند کرد تا هزینه سفرهای هوایی مردم ایران را چند برابر کرده باشند. تحریمی که چندروز پیش اجرایی شد و پروازهای ایرانایر به پاریس و برلین پایان یافت. این اقدام درحالی صورت گرفت که برلین درخواستهای مجوز سلاح از رژیمصهیونیستی را در اولویت قرار داده است. دولت آلمان صادرات تجهیزات دفاعی به ارزش نزدیک به ۳۰۳ میلیون یورو (۳۲۳ میلیون دلار) به اسرائیل را در سال ۲۰۲۳ تأیید کرده است که این رقم در مقایسه با رقم ۳۲ میلیون یورویی صادرات سلاح در کل سال ۲۰۲۲، افزایش حدود ۱۰ برابری صادرات سلاح را نشان میدهد. البته باید توجه داشت که آمار تجارت غیررسمی تسلیحات نظامی چندین برابر رقمی است که در رسانهها منتشر میشود.
شدت حمایتهای آلمان از رژیمصهیونیستی به حدی است که یک ایرانی ساکن آلمان وضعیت مضحک آن را اینگونه تشریح میکند: «سرکوب در آلمان شروع و چیزهایی ممنوع شده که واقعا عجیب است. مثلا شعارهای «فری فری پلستاین» یا «آزادی از بحر تا نهر» ممنوع است. دانشگاه برلین دستورالعملهایی داده که طبق آن حتی نصب پیکسلهایی در حمایت از فلسطین ممنوع است یا انداختن چفیه ممنوع است و در صورت مشاهده باید به پلیس گزارش شود. در تنها دانشگاه چپ آلمان ۱۰ فرمان را وسط دانشگاه حک کردند که باید اسرائیل را به رسمیت بشناسید. از اینها مضحکتر کسانی که به آنها شهروندی دادند، اگر علیه اسرائیل کاری کنند، این شهروندی پس گرفته میشود. در آینده اگر بخواهید شهروند آلمان شوید باید به موجودیت اسرائیل سوگند بخورید و این واقعا یک فکاهی است که در جایی غیر از اسرائیل باید به موجودیت نظامی در جای دیگری از دنیا سوگند خورد. این خفقان یادآور دوران منتهی به ظهور هیتلر است.»
دولتی که با حجم انبوه صادرات تجهیزات نظامی از روابطش با رژیمصهیونیستی حداکثر بهره را میبرد طبعا در شرایط بحرانی نیز برای کسب درآمد بیشتر مواضعش را با این رژیم هماهنگ کرده و به تقابل با دشمنان آن میرود، به ویژه اگر حجم تبادلات اقتصادی با طرف مقابل قابل چشمپوشی باشد. برمبنای آماری که مرکز آمار کمیسیون اروپا (یورو استات) منتشر کرده، کل مبادلات تجاری ایران و ۲۷ عضو اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۳ میلادی ۴ میلیارد و ۷۳۲ میلیون یورو بوده که این رقم با کاهش ۹ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ مواجه شده است. در ۱۲ ماهه سال ۲۰۲۲ کل مبادلات دوطرف ۵ میلیارد و ۲۴۴ میلیون یورو اعلام شده بود. بر اساس این گزارش صادرات اتحادیه اروپا به ایران در سال ۲۰۲۳ با کاهش ۶ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۲ مواجه شد و از ۴ میلیارد و ۱۸۷ میلیون یورو در سال ۲۰۲۲ به ۳ میلیارد و ۹۳۳ میلیون یورو در سال ۲۰۲۳ رسیده است. واردات اتحادیه اروپا از ایران در سال ۲۰۲۳ نیز افت ۲۴ درصدی داشته و به ۷۹۹ میلیون یورو رسیده است. اتحادیه اروپا در سال قبل از آن ۱ میلیارد و ۵۷ میلیون یورو کالا از ایران وارد کرده بود.
بر اساس این گزارش آلمان، ایتالیا و هلند به ترتیب بزرگترین شرکای تجاری ایران در درون اتحادیه اروپا طی سال ۲۰۲۳ بودهاند. حدود ۳۶ درصد از کل تجارت ایران با اروپا مربوط به آلمان بوده است. مبادلات تجاری ایران و آلمان در این سال ۲۳ درصد کاهش داشته و به ۱ میلیارد و ۴۳۲ میلیون یورو رسیده است. آلمان ۱ میلیارد و ۱۹۹ میلیون یورو کالا به ایران صادر و ۲۳۳ میلیون یورو کالا از ایران وارد کرده است. صادرات آلمان به ایران ۲۴ درصد و واردات این کشور ۱۶ درصد کاهش داشته است. این درحالی است که حجم صادرات آلمان به اسرائیل در سال ۲۰۲۳ بیش از ۵ میلیارد دلار گزارش شده که میزان صادرات غیررسمی تسلیحات این رقم را بیشتر هم میکند. در چنین وضعیتی چرایی تشدید مواضع ضدایرانی توسط دولت آلمان با هدف نزدیک شدن به اسرائیل و جذب منابع مالی بهتر قابل درک است.
منبع: فرهیختگان